Is een vrouwenquotum echt nodig?
Als we meer vrouwen aan de top van het bedrijfsleven willen, hebben we strengere wetgeving nodig, dacht het kabinet. Een vrijwillig streefcijfer van dertig procent vrouwen aan de top werkte niet, daarom is het nu verplicht. Maar werkt dat eigenlijk wel? Is een verplichting de juiste motivatie? Of tonen we daar alleen mee aan dat de vrouw het niet op eigen kracht kan? Maar hoe kan het anders? Nora de Groot deelt haar visie.
Ik kan het aantal vrouwen in de top alleen maar toejuichen, maar niet ten kosten van alles. Ik blijf het bijzonder vinden dat het ‘vrouw zijn’ je geschikt maakt voor een bepaalde functie. Ik geloof zelf nog steeds in the ‘right person for the job’, want selectie hoort te gaan over de persoon, niet over afkomst of geslacht. Helaas is de werkelijkheid, mede door dit vrouwenquotum, (te) vaak anders.

Wat is het toch, dat vrouwen minder snel een leidinggevende of toppositie claimen? Deels zijn wij vrouwen daar zelf verantwoordelijk voor. Dat zie ik dagelijks terug in onze outplacement en loopbaanbegeleiding. Daar merk ik een fundamenteel verschil op: mannen en vrouwen kijken anders naar de toekomst en schatten hun competenties anders in.

Een man zegt al snel: ‘dat kan ik wel’, ook al heeft hij er geen ervaring mee. Hij zegt dit overigens niet alleen, maar is daar ook volledig van overtuigd. Bij vrouwen ligt dat complexer. Een vrouw zegt vaak: ‘ik denk dat ik het wel kan’, gevolgd door: ‘ik heb er echter geen ervaring in, maar ik kan het wel leren’. Dat is een hele andere benadering, die zijn terugslag heeft bij het solliciteren.

In het sollicitatietraject, voor een interne rol of daarbuiten, blijft het belangrijk om een bepaalde zelfzekerheid te tonen. Daarmee laat jij zien dat je een bepaalde functie aan kan. Laten we eerlijk zijn, voor iedereen zijn nieuwe taken spannend. Je gaat ervoor en maakt er het beste van. Maar wanneer een werkgever moet kiezen tussen ‘ja, ik kan het’ of ‘ja, ik kan het leren’ dan is de keuze, jammer genoeg, snel gemaakt.

Om dat te voorkomen, kwam de overheid dus met het ‘vrouwenquotum’ op de proppen. Deze vreselijke term insinueert dat vrouwen niet goed genoeg zijn om op eigen kracht hogere posities te bekleden. Dat kan, nee moet, anders. Lieve vrouw, stop met denken dat jij iets nog niet kan, of iets nog niets beheerst. Ga uit van je kracht, wees zelfverzekerd en focus op dat wat jij wilt.

Ik ben ervan overtuigt dat dit een groot verschil gaat maken. Nee, jij hoeft geen Dolle Mina te zijn om jouw rechten op te eisen. Je hoeft niet te wachten tot mannen je eindelijk toelaten in hun kringetje. Geloof in wie je bent en straal dat uit. Net zoals veel mannen nu hun vrouwelijke kant ontdekken, is het tijd voor vrouwen om hun eigen pad te bewandelen. En ja, het kan! Er zijn er genoeg vrouwen als voorbeeld….

Nora de Groot Director